بررسی توزیع تنش لینگوالی و باکالی در استخوان محاطی سه نوع ایمپلنت پیچی داخل استخوانی در محل دندان اینسایزور فک پایین به روش FEM

زمینه و هدف: یکی از روشهای جدید جهت بررسی توزیع تنش روش تحلیل اجزای محدود (FEM) می باشد. با استفاده از این روش می توان به مقایسه عملکرد مکانیکی اجسام و از جمله ایمپلنتها پرداخت و به مزایا و معایب طراحی آنها پی برد. هدف از این مطالعه بررسی توزیع تنش در استخوان محاطی ایمپلنت های Persia، ITI و Biohorizons در قدام و خلف مندیبل به روش اجزای محدود بود.روش بررسی: در این تحقیق تجربی ابتدا مدل مندیبل توسط دستگاه CMM و با کمک اطلاعات CT Scan بازسازی شده، سپس نمونه ایمپلنت های مورد نظر بوسیله دستگاه Project Profile مدلسازی شد. پس از آن تحت برنامه ANSYS مدلها شبکه بندی شده، ایمپلنت ها در محل دندان 1 و 7 در مندیبل جایگذاری شد. استخوان مندیبل در محل دندان (D2)1 و در محل دندان (D3) 7 با ضرایب الاستیسیته و ضخامت لایه کورتیکال متفاوت در نظر گرفته شد. سپس نیروهای عمومی 100N= و افقی T1 mes. Dis=T2 vest. Ling=20 N= و ممانهای آنها M1=M2=100N/mm ابتدا هر کدام بصورت جداگانه و سپس بصورت همزمان بر ایمپلنت ها وارد شد. نتایج حاصله در برنامه ANSYS بصورت کنتور و گراف مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در محل دندان (D2) 1:ناحیه کرونالی: توزیع تنش در ایمپلنت Biohorizons مطلوبتر از دو نمونه دیگر بچشم می خورد.ناحیه بدنه: توزیع تنش در ایمپلنت های ITI و Biohorizons بصورت مشابه و در هر دو نمونه مطلوبتر از Persia بچشم می خورد.ناحیه اپکس: توزیع تنش در ایمپلنت Biohorizons از همه مطلوبتر و در ایمپلنت ITI از دو نمونه دیگر نامطلوبتر بنظر می رسد.در محل دندان (D3) 7:ناحیه کرونالی: توزیع تنش در ایمپلنت ITI کمتر از دو نمونه دیگر و توزیع آن بصورت متفاوت با نمونه های دیگر در جهت نفوذ به لایه ترابکولار بود.ناحیه بدنه: توزیع تنش در ایمپلنت های Biohorizons مطلوبتر و در ایمپلنت ITI نامطلوبتر از نمونه های دیگر بود.ناحیه اپکس: توزیع تنش در ایمپلنت Biohorizons مطلوبتر از نمونه های دیگر بود. در حالیکه در ایمپلنت ITI تمرکز نامطلوب تنش بوضوح قابل ملاحظه بود.نتیجه گیری: الگوی توزیع تنش در ایمپلنت های متفاوت با توجه به شرایط استخوان محاطی و طراحی ایمپلنت ها متغیر می باشد. در نواحی که کیفیت استخوان محاطی ضعیف تر است دامنه این تغییرات گسترده تر بوده، احتمال تمرکز نامطلوب تنش و متعاقبا تحلیل استخوان بیشتر می باشد. در این تحقیق میان سه نمونه مورد بررسی ایمپلنت Biohorizons در نواحی ضعیف تر استخوانی توزیع تنش مطلوبتری را از خود نشان داد. ایمپلنت Persia (ساخت ایران) با نمونه های خارجی قابل رقابت تشخیص داده شد.